The Narrow place.
Een tijd geleden schilderde ik dit schilderij over de uittocht uit Egypte. Het verhaal is me altijd zeer dierbaar geweest, omdat het een onderliggende wijsheid bevat. Pas hoorde ik Gabor Maté dit verhaal ook gebruiken en ik dacht dat doe ik ook. Hoe kunnen we zo’n oud verhaal gebruiken voor ons eigen leven. Het joodse volk werd onderdrukt in Egypte ze werden slaven gemaakt, om vervolgens uit te trekken, een lange reis met ontberingen door de woestijn, om vervolgens te komen in een eigen land, vrijheid. Egypte is in het Hebreeuws Mitzrayim, wat iets betekend als ‘the Narrow place’ nauwe plaats, strak.
Wij die in een democratie leven denken dat we vrij zijn, maar zijn we dit werkelijk? We kennen zo veel concepten, regels, maatschappelijke normen en waarden. We moeten naar school, we moeten werken, we moeten schoenen aan, we moeten met mes en vork eten, we kunnen niet zonder onze ochtend koffie en ga zo maar door. We leven allemaal in onze eigen ‘nauwe plaats’. We leven met psychologische lasten waar we onszelf aan onderwerpen; ideeën, gedachten, overtuigingen waarvan we geloven dat ze waarheid zijn, die een probleem geven in ons leven, ons niet vrij doen voelen. Overtuigingen die ons het leven zwaar maken, of bedrukken. Maar wie gelooft deze overtuigingen? De uittocht is als een innerlijke reis, we zijn soms verdrietig, boos en teleurgesteld, in deze woestijn, met als doel in onszelf te zoeken naar de vrijheid. Je bent zo vrij als dat jij jezelf toestemming geeft vrij te zijn. Ik wens je een mooie innerlijke reis, die compassievol is naar je ‘nauwe plaatsen’, want we worden niet bevrijd door ons oordeel, maar door een liefde volle, geborgen, sterke arm.
Denkpunt voor een vrij leven