Van de week zag ik zo iets leuks, ik had mijn zoontje in bad gedaan en hij moest eruit. Ik droogde hem af, maar ondertussen had hij bedacht dat hij de doek over zijn hoofd kon doen om zich te verstoppen. Hij trok de doek van zijn hoofd en begon aanstekelijk hard te lachen. Wat ik overigens heel grappig vond want hij was helemaal naakt, en maakte zich niet druk over schaamte. Hij had totaal geen besef van dat hij bloot was, en dacht zich te verstoppen achter een doek. Ik dacht het is eigenlijk hilarisch, hij had zo veel plezier. Stel nou dat ik dit als volwassene deed, dan zou ik me eerder druk maken over het feit dat ik naakt sta, ik zou de doek eerst om mijn middel binden. Ik sprak er over met Jolanda. Onze sociale structuur bepaald zo veel eigenlijk. Het is verbijsterend. Stel dat je hier een café binnenkomt als vrouw met enkel een rok aan, dan zal het niet worden gewaardeerd. Maar als vrouwen in Afrika dagelijks zo lopen is het gewoon. Of stel dat je op je werk komt, in enkel een bikini? Het zou niet passen binnen de sociale structuur. We zouden gevoelens van schaamte kunnen voelen. Stel dat we naar de sauna gaan dan ineens is het geoorloofd binnen de sociale structuur dat je naakt mag lopen, doe je dit overigens op straat dan heb je binnen no time de politie op je dak. Vreemd eigenlijk, hoe de sociale structuur zoveel bepaald, hoe het bepaald wat normaal is en dat het ons zo kan beïnvloeden in hoe we ons voelen. We kwamen tot de conclusie dat het zelfbeeld, het beeld waarvan we denken dat we zo zouden (moeten) zijn, ook mede bepaald wordt door de sociale structuur. We zijn eigenlijk constant zoekende hoe we ons moeten gedragen binnen de sociale setting. Leuke observatie vond ik zo, want wat een last valt er van ons af als we ons minder druk zouden maken over die sociale structuur. Wat heerlijk te weten dat we ook dit ik-beeld niet zijn. Maar dat we enkel de menselijke ervaring beleven, de projecties van onszelf.
Rianne