Dit gezegde betekent iets als waar geruchten over wangedrag zijn, zal er ook wel iets mis zijn. Letterlijk rook ruiken zou ons alert kunnen maken om op onze hoede te zijn voor vuur, voor gevaar. Je zou kunnen zeggen waar we gevaar ruiken, zal wel gevaar zijn. Maar waar en wanneer ruiken/voelen/ervaren we gevaar? Dat is natuurlijk voor iedereen anders. Eigenlijk moet ik denken aan de momenten dat ik op toneel danste en ze van die rookmachines hadden. Er was wel rook maar geen vuur, en al helemaal geen gevaar of angst voor vuur.
Ik wil dit gezegde graag gebruiken als denkpunt. Ons zenuwstelsel is constant bezig met het scannen van de omgeving meestal onbewust. Het systeem is bezig met de vraag ‘ben ik veilig?’ Maar om te leren wat veilig is en wat niet veilig is gebruiken we onze ervaringen vanuit het verleden en ook onze onbewuste ervaringen. Als we gevaar detecteren gaat ons alarmsysteem aan. Je zou ook het voorbeeld van een autolampje in je dashboard kunnen gebruiken, het lampje gaat aan omdat er iets is met je auto. Er wordt iets ervaren door jou als mens, en misschien word je bang. Angst kan over van alles gaan, angst voor spinnen, angst voor liften, of treinen, of eten, kleine ruimtes. Of misschien wel angst voor een bepaald persoon of iemand die daarop lijkt. Hoe dan ook, als angst opkomt, gaan we angst het liefst uit de weg. Ik zelf net zo goed. Maar ik weet wel dat ik dan mijn autolampje van het dashboard eigenlijk afplak. Voor een goed functioneerde auto niet echt handig.
Ik zou kunnen schrijven over de innerlijke wijsheid, en de wijsheid van het universum die altijd weet wat goed is, in het moment. En als je dan een tijger voor je neus krijgt, dat je dan precies weet wat je moet doen door de innerlijke wijsheid. En ik geloof dat ook helemaal, maar ik zie ook telkens de paradox. En vandaag wil ik schrijven over het brein die patronen creëert.
Laatst hoorde ik een verhaal er waren 10 briefjes met ‘ja’ en 1 briefje met ‘nee’ in een pot, iemand moest er een briefje uit trekken en trok ‘nee’. Dit tot wel 4x aan toe. De 5de keer moest tie weer trekken en wat dacht deze persoon dat hij zou trekken? ‘nee!’ terwijl de kans veel groter was om ‘ja’ te trekken. Ons brein (denken en bewustzijn) handelen ook vanuit ervaringen, en dat is helemaal niet goed of fout, maar wel fijn om af en toe even naar te kijken als er lampjes gaan branden in het dashboard.
Het kan fijn zijn om bewustzijn te krijgen op waarom deze lampjes gaan branden. Waarom voel je angst? Wat in jou of mij wordt werkelijk geraakt? Iets van buitenaf, een situatie, een geluid, een woord, een aanraking, kan ineens een trigger blijken voor een pijn/verdriet of associatie vanuit onze ervaringen waar eerder aan voorbij werd gegaan. Dus iets wat in het verleden is geweest wordt eigenlijk opnieuw geprojecteerd in het ‘nu’ moment.
Maar zoals ik al schreef in het voorbeeld van de rookmachines, is er misschien in de nieuwe situatie niet altijd gevaar. Een poos geleden ontmoette ik iemand en mijn eerste innerlijke reactie van ‘huuuu’ een terugschrikkende beweging naar achter. (Uiteraard gebeurde dit van binnen en zag je aan de buitenkant helemaal niets, maar iets in mij werd geraakt en werd bang) Deze persoon leek op iemand anders waar ik geen prettige ervaringen mee had gehad, en aan deze ervaring waren ook nog allemaal haakjes van pijnlijke, verdrietige, eenzame ervaringen. Nu kon ik een aantal dingen doen;
- Ik kon deze persoon gewoon uit de weg gaan, maar daarmee zou ik mezelf ook een mooie ervaring kunnen ontnemen met deze nieuwe persoon.
- Ik kon in contact komen met deze persoon en helemaal bewust zijn in het nu met nieuwsgierigheid en liefde, met het besef dat mijn ervaring voortkomt uit het verleden, maar wel voorbijgaan aan de pijn die ik eerder voelde.
- En ik kon het in verbinding komen met deze persoon in het nu, en ook mijn pijn aankijken uit het verleden.
Dit laatste had mijn voorkeur, omdat ik denk dat we als mensen onbewust bij 1 en 2 onze pijn toch blijven projecteren op de ander. Sowieso bekijken we de wereld natuurlijk enkel vanuit onze eigen projectie. Maar ik bedoel dat je projectie of bril een beetje zwart gekleurd is vanuit de eerdere ervaringen.
De ruimte maken voor pijn, en het toelaten van verdriet en angst, gaf me de mogelijkheid mijn hart te kunnen openen voor de nieuwe ervaring. Ik schrijf helemaal niet dat dit de beste manier is, want wat er in jou opkomt en bewust wordt is voor jou, en misschien ben je in een moment, waar de pijn nog niet gezien kan en dan is dat ook helemaal oke. Maar misschien word je nieuwsgierig naar jezelf. Misschien verlang je ook om ervaringen te kunnen laten komen en gaan, om pijn, verdriet, angst en boosheid te kunnen verwelkomen en laten doorstromen. Zodat je je hart durft open te stellen voor welke ervaring dan ook.