Rianne

Voorbij goed en fout, is een veld waar ik je ontmoet. (rumi) Deze zin is een waanzinnige uitdaging, het vraagt een enorm vermogen naar binnen durven kijken en een heleboel los te laten. Ik heb het zelf mogen leren de afgelopen tijd. Zoals wij al vaak zeggen en schrijven, bekijken we de wereld vanuit ons […]

Het is een donkere tijd in de winter maanden. In deze periode wordt het lichtfeest Chanoeka gevierd en ook kerst wordt door velen gezien als lichtfeest. Licht en donker houden me een beetje bezig deze dagen. Want daar waar het licht schijnt is eigenlijk geen plek meer voor donkerte het verdwijnt gewoon. Ik vind het

The Narrow place. Een tijd geleden schilderde ik dit schilderij over de uittocht uit Egypte. Het verhaal is me altijd zeer dierbaar geweest, omdat het een onderliggende wijsheid bevat. Pas hoorde ik Gabor Maté dit verhaal ook gebruiken en ik dacht dat doe ik ook. Hoe kunnen we zo’n oud verhaal gebruiken voor ons eigen

Door van alles te verliezen kom je er achter wat je werkelijk hebt. Ik loop er een beetje tegen aan dat woorden niet altijd zo goed kunnen vatten wat ik bedoel. Bij verliezen kan het gaan over iets winnen of verliezen, of over iets kwijt zijn, niet meer hebben. Veelal willen we als mensen liever

Te krappe schoenen, Nu had ik pas nieuwe schoenen gekocht, en eigenlijk zijn ze niet te krap, maar om de een of andere reden zitten ze gewoon nog niet zo lekker. Sterker nog ze doen me echt pijn bij mijn hielen. Nou was ik pas toch op pad gegaan en gaan wandelen met deze schoenen.

Vannacht droomde ik dat ik in een kamer was, en met een klap werd de deur dicht gedaan. In eerste instantie schrok ik en was ik bang. Maar tegelijk voelde ik heel snel ‘Ik mag de deur weer open zetten’. Het was meteen zo’n helder inzicht. Een metafoor, die eigenlijk zo universeel is. Iemand heeft

Ik zit half in het donker op de bank een boek te lezen. Opeens schieten mijn ogen naar een plek onder de kast. Ik zie iets zwarts. Dat was me nog niet eerder opgevallen. Nu ik het eenmaal hebt gezien gaat mijn aandacht steeds weer naar dat zwarte plekje onder de kast. Wat is het

Storm Het stormt buiten en een beetje in mij Niet onprettig maar wat verwarrend Kan ik me overgeven aan de wind die me alle kanten op voert, De warboel van gedachten Als een tornado word ik geslingerd naar de kern De kern van leegte De kern van rust De kern van ‘zijn’ Dat zonder lijn

Ik ben op reis, ik noem het leven. Alles van de natuur is zo mooi, er is van alles dat leeft. De planten de bomen, de vogels, de vissen, miljoenen bacteriën, schimmels. Aan de ene kant leven ze in harmonie samen; zo zijn er vruchten en planten voor dieren, geven dieren bevruchting aan het land

Smarties en de essentie Ineens dacht ik aan smarties, je weet wel die snoepjes met allemaal kleurtjes in een doosje. Als kind dacht ik ‘wouw kijk hoeveel snoepjes ik heb’. Maar nu wil ik ze gebruiken als metafoor. Ik verdeel mijn doosje over een aantal mensen. En de een zegt ‘ik zie een groene smartie,